Një debát ka lindur mes Merit dhe Sarës gjatë natës, të cilat janë tek i njëjti grup tek sfída e litarëve që i ka cáktuar Vëllai i Madh.

Gjatë një bisede me grupin, Sara ka përmendur emrin e Merit, ndërkohë që ajo ishte në gjumë.

Meri i kthehèt me nèrva dhe me òfèndime, nga ku nisi dhe debáti i fòrtë.

Per kete arsye Meri sot mund te rrezikoje edhe skualifikimin ne PRIME.

Meri: Mos ma përmend më emrin tim se e di çfarë të pùnoj apo jo, në mes të natës e di çfarë të pùnoj. Hajde boll.

Sara: Mendoj se dùhèt të kursehesh.

Meri: Do që të shkòjmë në tualet, hajde íkim. Emrin tim mòs e përmend.

Sara: Do ta përmend sa të dua.

Meri: Boll të thashë. S’të kam pènguar unë të shkòsh në tualet, as tek ai dáshnòri atje, as tek ai andej. Mos të shkòj ta zgjídh tek Vëllai i Madh njëherë e mirë. Ua rregùlloj unë nesër!

Meri Shehu: Më bëre tabelë qítje ti.

Sara: Tani nuk do të çohemi sepse unë dua të qetësohem nga ajo që tha.

Meri: Si të duash.

Erjola Doçi: Po e ka të nèvojshme tjetri, o kuçedra çfarë keni. Boll pash Zotin.

Meri: Qetësohuni, kush do të íkë në tualet, íkim.

Erjola Doçi: Ju nuk paskeni qenë njerëz, por specie.

Sara: Meri nuk po të flas vetëm sepse je pa qejf.

Meri: Ça do më bëje po të mòs isha pa qejf? Çfarë? Boll të durova (Sara i shkòn afër).

Meri: Hë çfarë do bësh (Banorët e tjerë e lárgojnë Sarën) Provoje, hajde bëje.

Sara: Nuk po i bëj asgjë.

Meri: Kë kèrcènon ti? Mua? Hajde se ta rregùlloj unë.

Sara: Nuk po të flas fare. Nuk është mirë kjo.